Tiki są nagłymi, okresowymi, mimowolnymi ruchami wykonywanymi przez różne części ciała – od mrugania powiekami, przez marszczenie czoła, aż do zaciskania pięści. Te ruchy są często zaskakujące zarówno dla osoby je wykonującej, jak i dla obserwujących.
Spis treści
Etiologia
Chociaż dokładna przyczyna powstawania tików nie jest znana, coraz więcej badań wskazuje na uwarunkowanie genetyczne oraz psychiczne. Niektóre teorie sugerują, że mogą one wynikać z uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego, które miały miejsce w okresie prenatalnym (przed narodzinami) lub postnatalnym (po narodzinach). Ciekawą obserwacją jest również potencjalne powiązanie ruchów mimowolnych z wcześniejszym zakażeniem paciorkowcowym.
Rodzaje tików i ich konsekwencje
Większość tików jest nietrwała i mija sama. Zwykle nie wymagają leczenia, chociaż w przypadku „utrwalonych” tików może być inaczej. Intensywne tiki mogą pojawiać się w zespole Tourette’a, a ich występowanie często ma charakter rodzinny. W niektórych przypadkach tiki mogą być objawem uszkodzenia układu pozapiramidowego.
Diagnostyka
Aby postawić diagnozę, ważne jest dokładne zbieranie informacji o charakterze tików – kiedy się pojawiły, jak często występują oraz jakie czynniki je nasilają. Wymagane są także badania neurologiczne, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny oraz badanie radiologiczne głowy.
Leczenie
Zastosowane leczenie będzie zależało od nasilenia tików i stopnia, w jakim utrudniają one normalne funkcjonowanie pacjenta. Mimo że wiele tików nie wymaga interwencji, niektóre bardziej uciążliwe mogą wymagać podawania neuroleptyków. Warto dodać, że terapia czaszkowo-krzyżowa, wywodząca się z osteopatii czaszkowej, okazuje się skuteczna u osób z tikami.
