Czy po jedzeniu dokucza Ci biegunka? Czy to znaczy, że masz na coś alergię czy może świadczy o nietolerancji pokarmowej? Czy konieczna jest w takiej sytuacji wizyta u specjalisty? Czy powinno się zdiagnozować źródło biegunek?
Wymienione pytania jak i występowanie dolegliwości typu biegunka samo w sobie mogą być bardzo niepokojące dla pacjentów. Biegunka potrafi skutecznie uprzykrzyć życie a nawet doprowadzić do sytuacji groźnych dla zdrowia pacjenta lub być ich zwiastunem.
Co to jest biegunka?
Biegunkę najprościej opisać jako stan, kiedy oddawane są półpłynne lub płynne stolce z częstotliwością trzy lub więcej na dobę. Biorąc pod uwagę kryterium jakim jest czas utrzymywanie się dolegliwości wyróżniamy biegunki: przewlekłe i ostre. Przewlekłe biegunki utrzymują się ponad cztery tygodnie a ostre trwają mniej niż dwa tygodnie. Natomiast biegunki dłuższe niż dwa tygodnie ale krótsze niż miesiąc nazywamy biegunami przetrwałymi. Wspomniane trzy typy biegunek mają różne przyczyny występowania.
Przewlekła postać biegunki
Jeśli biegunka występuje po jedzeniu istnieje duże prawdopodobieństwo, że mamy do czynienia z biegunką przewlekłą. Mówi się, że blisko dziewięćdziesiąt procent przypadków biegunki przewlekłej ma następujące przyczyny:
- zespół jelita drażliwego,
- nieswoiste zapalenie jelit,
- rak okrężnicy.
Wizyta u lekarza
Jeśli pacjent cierpi na przewlekłą biegunkę powinien jak najszybciej skontaktować się z lekarzem. Można najpierw wybrać się do Lekarza Rodzinnego. Wspomniany lekarz w ramach wywiadu zapyta o objawy towarzyszące biegunkom, między innymi:
- kolor stolca,
- ilość stolca,
- konsystencja stolca,
- ból jamy brzusznej,
- częstotliwość występowania dolegliwości bólowych,
- występowanie gorączki,
- zmiany w masie ciała,
- historia rodzinna (szczególnie czy u bliskich występowały choroby zapalne jelit albo nowotwory układu pokarmowego).
Lekarz może również zlecić wykonanie specjalistycznego badania stolca. Taka analiza może wykazać, między innymi, obecność laktoferyny i kalprotektyny. Ponadto, lekarz zleci też najprawdopodobniej poniższe badania:
- poziom żelaza w surowicy,
- TSH,
- CRP,
- hormony tarczycy,
- morfologia
- elektrolity.
Warto też wspomnieć, że w sytuacji kiedy w badaniu fizykalnym występują nieprawidłowości albo na podstawie wymienionych objawów pacjenta, lekarz może wystawić skierowanie na kolonoskopię. Jest to szczególnie prawdopodobne jeśli:
- pacjent ma już ponad pięćdziesiąt lat,
- nagły spadek masy ciała,
- stolec jest smolisty,
- ból jamy brzusznej występujący w nocy z towarzyszącą biegunką,
- coraz bardziej intensywne dolegliwości bólowe jamy brzusznej,
- w stolcu widoczna jest krew,
- osoba z najbliższej rodziny choruje na zapalenia jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna) lub z historią raka jelita grubego,
- gorączka (albo inne objawy układowe).
Kolejne przesłanki do wykonania kolonoskopii to nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych, przykładowo:
- podwyższone wartości kalprotektyny,
- niedobór żelaza,
- obecność krwi utajonej w stolcu,
- podwyższone CRP.
Kiedy już zostaną wykonane wszystkie niezbędne badania, Lekarz Rodzinny skieruje pacjenta na odpowiednio dobrane leczenie, jeżeli będzie on tego wymagał.
